Secondanten van Toon Beijnen
Gemeente Buren > Verzet in regio Buren
Een steunpunt voor Toon Beijnen was Christianus Sijbrand van den Anker. Hij was geboren in IJsselstein op 4 maart 1902 en overleed op 1 april 1967. Hij woonde met zijn vrouw Johanna Maria (Toos) van Miltenburg (1907-1970) en zijn 12 kinderen op De Steeg 2 in Ravenswaaij.
Hij gaf in januari 1945 de bekende Captain King (=G.S. Kirschen), een Belgische SAS-man, en zijn operator R. v. Valkenburg vier dagen onderdak. De rest van zijn groep zat ondergedoken bij Gijs van Heerwaarden (*1895) op de Aalsdijk 300 in Zoelmond.
Hij gaf in januari 1945 de bekende Captain King (=G.S. Kirschen), een Belgische SAS-man, en zijn operator R. v. Valkenburg vier dagen onderdak. De rest van zijn groep zat ondergedoken bij Gijs van Heerwaarden (*1895) op de Aalsdijk 300 in Zoelmond.
Toen deze groep de Lek was overgestoken en in Ravenswaaij aankwam, had ze de hoop diezelfde nacht nog verder te kunnen trekken. Toen hoorde ze echter dat hun enige gids de dag ervoor tijdens een laatste verkenning bij de Waal was gearresteerd. Omdat de Betuwe vol zat met geëvacueerden en het grootste deel met ijs bedekt was, was het vinden van onderdak voor deze grote groep niet gemakkelijk.
Hoewel Van den Anker al twee grote gezinnen en een "ondergedoken" SS‘er in zijn huis had, kon King en zijn assistent toch bij hem logeren. In aanwezigheid van alle bewoners nam King elke dag contact op met het geallieerd hoofdkwartier in Nijmegen om nieuwe plannen te bespreken, terwijl het eigenlijk een groot risico voor Van den Anker was. Al zijn activiteiten hinderden van den Anker in het minst niet.
Uiteindelijk kon King en zijn groep niet over de Waal worden gezet, maar kwamen ze via de vluchtroute door de Biesbosch toch in bevrijd gebied.
Hoewel Van den Anker al twee grote gezinnen en een "ondergedoken" SS‘er in zijn huis had, kon King en zijn assistent toch bij hem logeren. In aanwezigheid van alle bewoners nam King elke dag contact op met het geallieerd hoofdkwartier in Nijmegen om nieuwe plannen te bespreken, terwijl het eigenlijk een groot risico voor Van den Anker was. Al zijn activiteiten hinderden van den Anker in het minst niet.
Uiteindelijk kon King en zijn groep niet over de Waal worden gezet, maar kwamen ze via de vluchtroute door de Biesbosch toch in bevrijd gebied.
Toon had ook veel steun van dominee Antonie Hendrik de Wit, die in de pastorie op het Plein in Zoelmond woonde. Hij was geboren op 19 mrt 1892
in Nieuwerkerk aan den IJssel en overleden op 20 juni 1977 in Buren. Hij was in 1938 in Buren getrouwd met Elizabeth Alberta "Bets" Blomberg (1909-2005), waarbij hij ook twee kinderen kreeg.
Bart (links) en Jacob van Mourik (Bron Fam. Van Mourik)
De pastorie was in de oorlogsjaren het thuishonk van het BS-commando Beusichem-Zoelmond, waar een negental onverschrokken mannen deel van uitmaakte. Ook de gebroeders Bart en Jacob Van Mourik van het Hoogeind in Zoelmond hoorden daarbij. Hun ouders hadden op een gegeven moment wel 23 mensen in huis, onder wie een heel Tiels schippersgezin. Ook kwamen er veel etenhalers uit Rotterdam aan de deur, die van hun vader groente en dergelijke kregen.
Er werden door de 'knokploeg' in hun dorp ook schietoefeningen gehouden op de Schaardijkseweg.
De Wit deed veel koerierswerk en bracht geallieerde militairen, zoals M. Dauncy en Percival, onder bij het bekende onderduikadres van J.P van Hattem van De Laak in Asch.