Hr. J. van Stuijvenberg
Gemeente Buren > Burgerslachtoffers > Buren
Achternaam: Stuijvenberg
Jan trouwde op 2 maart 1913 te Nijmegen per volmacht, het zgn. trouwen met de handschoen, met de weduwe Johanna Wilhelmina Catharina Angerhausen, geboren 30 april 1877 te Nijmegen. Toen Jan met verlof naar Nederland kwam, ging zij mee terug naar Indië. Zij stierf echter kort daarna in het kraambed bij de geboorte van haar eerste kind. Daarop trouwde Jan met de Chinese Lien King Siang en kreeg daarbij vijf dochters en een zoon:
Tussenvoegsel: van
Voornamen: Jan
Rang: Gep. Sgt.
Mil. onderdeel: KNIL.
Geboortedatum: 03-05-1881
Geboorteplaats: Buren
Overlijdingsdatum: 20-12-1944
Overlijdensplaats: Semarang, kamp Halmaheira
Categorieën: Japans burgerkamp, Militair
Begraafplaats: Nederlands ereveld Kalibanteng te Semarang
Gemeente: Semarang
Land: Indonesië
Vak: M-III
Nummer: 440
Bron foto graf: OGS
De ouders van Jan van Stuijvenberg zijn de uit Buren afkomstige Johannes Hermanus van Stuijvenberg (1852-1926) en de Nijmeegse Cornelia van Rijnberk (1856-1919). Zij kregen samen de volgende kinderen:
- Pietje *19-06-1876 +01-09-1876
- Peter Cornelis *13-12-1878 trouwde in 1901 met Willemina Dirkje Pothuizen
- Jan *03-05-1881 +20-12-1944
- Elibertus *1885 trouwde in 1918 met Maria van Deest
- Johan Cornelis *1887 trouwde in 1920 met Anna Jacoba van Hoorn
- Cornelis Johannes *1890 trouwde in 1914 met Jannigje Meurs
- Neeltje Hendrika *1893 trouwde in 1917 met Nelis Winter
Toen Jan elf jaar werd, moest hij van zijn ouders al gaan werken. Hij kwam uiteindelijk bij een bakker in Buren terecht, waar hij in het bakkersvak werd ingewijd.
Als 25-jarige verbond hij zich op 25 april 1906 als soldaat voor drie jaar bij het K.N.I.L. Een jaar later was hij korporaal en 1908 al sergeant.
In 1909 tekende hij voor een jaar bij en in mei 1910 voor de duur van zeven jaar als soldaat bij de Koloniale troepen. In 1917 was hij weer sergeant. Hij tekent in 1920 weer bij en gaat op 2 november 1923 met pensioen.
Hij was erg ondernemend en begon op een gegeven moment zelfs een winkel in militaire muziekinstrumenten aan de Grote weg in Magelang.
Hij was erg ondernemend en begon op een gegeven moment zelfs een winkel in militaire muziekinstrumenten aan de Grote weg in Magelang.
Jan trouwde op 2 maart 1913 te Nijmegen per volmacht, het zgn. trouwen met de handschoen, met de weduwe Johanna Wilhelmina Catharina Angerhausen, geboren 30 april 1877 te Nijmegen. Toen Jan met verlof naar Nederland kwam, ging zij mee terug naar Indië. Zij stierf echter kort daarna in het kraambed bij de geboorte van haar eerste kind. Daarop trouwde Jan met de Chinese Lien King Siang en kreeg daarbij vijf dochters en een zoon:
1. Johanna King (*1919)
2. Martin Jan Hendrik (*1920 -1945) (student en lid van verzet. Omgekomen/ gefusilleerd in Soeskamiskin gevangenis in Bandung)
3. Cornelia Gesiena Siang (*1921)
4. Mathilda Adiana (*1926)
5. Cornelia Martina Johanna (*1928)
6. Anna Cato (*1930)
In 1937 scheidde Jan en Lien en werden de kinderen, zoals dat ging in die tijd, toegewezen aan de kostwinner.
2. Martin Jan Hendrik (*1920 -1945) (student en lid van verzet. Omgekomen/ gefusilleerd in Soeskamiskin gevangenis in Bandung)
3. Cornelia Gesiena Siang (*1921)
4. Mathilda Adiana (*1926)
5. Cornelia Martina Johanna (*1928)
6. Anna Cato (*1930)
In 1937 scheidde Jan en Lien en werden de kinderen, zoals dat ging in die tijd, toegewezen aan de kostwinner.
Jan had in het midden van de jaren dertig van zijn spaargeld en een kleine erfenis bungalows laten bouwen in een bergachtig gebied ong. 24 km van Magalan en 6 km van Kopeng (bij Ngablak) op Midden-Java. Dit bedrijf heette Zevenbergen en verhuurde gemeubileerde bungalows aan militairen en hun familieleden. De kinderen van Jan waren hier ook werkzaam.
Op 7 december 1941 bombardeerden de Japanners Pearl Harbor. 's Morgens om half zeven hield de gouverneur-generaal een toespraak op de radio waarin het dit vertelde. Dit had tot gevolg dat behalve de U.S.A. en Engeland ook Nederland en dus ook Nederlands-Indië in oorlog waren met Japan. In Azië waren het de Japanners, die vanaf januari 1942 hun aanval richtten op Nederlands- Indië. De verdediging van Indië steunde vooral op de Koninklijke Marine en het Koninklijk Nederlands-Indisch Leger (KNIL). Het KNIL beschikte over 68.000 grotendeels inheemse militairen; de hulpformaties bestonden uit 53.000 man.
Na de verloren zeeslag op de Javazee op 27-28 februari 1942 moesten de strijdkrachten op 8 maart capituleren en moesten alle militairen in de kazerne afwachten wat de Japanners zouden beslissen. Twee dagen later moesten zij hun geweren inleveren en mochten ze de kazerne niet meer uit. Zij waren krijgsgevangenen. De Japanners hadden hiervoor geen begrip. Zij vonden het heel vreemd, soldaten werden geacht zich dood te vechten, overgeven hoorde niet. De Nederlandse soldaten werden dus met de grootste minachting door ze behandeld. Er was een Conventie van Genève over de behandeling van krijgsgevangenen, maar die had Japan nooit ondertekend. Op de dag van de capitulatie verschenen de Javanen in feeststemming in hun beste kleren op straat. De Japanners hadden als leus: "Azië voor de Aziaten".
Jan en zijn kinderen werden vervolgens in maart 1942 ondergebracht in onderstaand kamp. De jongens en meisjes werden al spoedig van elkaar gescheiden.
Kamp Bangkong te Semarang op Midden-Java
Andere benaming
Bunsho III Kamp 3 (Japanse administratie)
Ligging
Dit kamp was ondergebracht in het klooster en het internaat van het Klooster Bangkong in het oosten van Semarang aan de straat Bangkong. Dit gebouw wordt vermeld op de stadskaart van Semarang in de Stedenatlas van Nederlands-Indië (nummer 99). Hier was een kamp ondergebracht voor vrouwen en kinderen en vervolgens een kamp voor jongens en (oude) mannen.
Kampcommandanten
Hasegawa (van 04.44 tot 10.44), Nagata (van 10.44 tot 04.45), Hasegawa (van 04.45 tot 08.45)
Kampleiding
Vrouwenkamp: Mw van Ewijk, Mw A.J.van Woerkom-van der Wal
Jongenskamp: Hr E.A.J.P.F.T.Müller (van 09.44 tot 23.08.45), Hr C.Liefheid (tot 15.09.45), Hr. P.S.W.Dakkus
Klik hier voor een plattegrond van dit kamp. Jan verbleef daar in "Han 13".
Jan is op 17 juni 1942 overgebracht van bovenstaand kamp naar kamp Halmaheira ook in Semarang, waar hij op 20 december 1944 aan totale uitputting is overleden. Zijn kinderen die ondertussen ook in dit kamp waren, zaten aan zijn sterfbed. Hij heeft hen nog de zegen kunnen geven.
Ook over dit kamp is dankzij Henk Beekhuis informatie beschikbaar:
Kamp Halmaheira te Semarang op Midden-Java
Andere benaming
Busho III Kamp 2 (Japanse administratie)
Ligging
Dit kamp bestond uit ongeveer 100 huisjes aan de straat Halmaheira in het oosten van Semarang. Deze straat wordt vermeld op de stadskaart van Semarang in de Stedenatlas van Nederlands-Indië.
Kampcommandanten
Hasegawa (van 04.44 tot 10.44), Nagata (van 10.44 tot 04.45), Hasegawa (van 04.45 tot 08.45)
Kampleiding
Mw H.A.Duijts-Brouwer (Jetty), Mw J.van Meeuwen-Brouwer, Mw C.J.van Hinte-Kramer
Mevr. Langhout uit Amsterdam beschreef haar ervaringen in laatstgenoemde kamp op: http://www.livius.org/gewonemensen/1944/jappenkamp.html