Dhr. E.Z. de Bruin

Gemeente West Betuwe > Burgerslachtoffers > Gellicum

Achternaam: Bruin

Tussenvoegsels: de

Voornamen: Evert Zwerardus

Voorletters: E.Z.

Beroep: Landbouwer

Geboorteplaats: Deil

Geboortedatum: 9 december 1874

Overlijdensplaats: Beesd

Overlijdensdatum: 4 februari 1945

Begraafplaats: N-H begraafplaats te Gellicum

Gemeente: Geldermalsen

Provincie: Gelderland

Vak: onbekend

Nummer: onbekend

De ouders van Evert waren Arie de Bruin (*1845-1939) en Willemina Sterk (1838-1918), beiden uit Gellicum afkomstig. Ze woonden daar op G 82.

Dit is de familie De Bruin op 4 juni 1938. De foto stond in De Geldermalser t.g.v. de 93e verjaardag van vader Arie de Bruin.

staand v.l.n.r.: Toon (*1877), Evert (1874-1945), Gijsbertus Adrianus "Bart de snor" (*1879),
zittend v.l.n.r. Arie de Bruin (*1845-1939) en Aart Willem (*1873)

De plaats van de crash van de V1 te Gellicum (Bron Google Earth)

Crashplaats op de voorgrond

Evert de Bruin

Gevaar uit de lucht kwam niet alleen van de kant van de geallieerden. De Duitsers vuurden V1's en V2's af, die vooral gericht waren op Londen. In Nederland zag men die raketten overkomen. Maar soms begon er één vreemde geluiden te maken. Dat was een teken dat hij weldra zou neerstorten, maar waar… ?
In de polder bij Gellicum (toenmalige gemeente Beesd) op de viersprong van de Nijsteeg, Koorngraaf, Heulweg, Nieuwendijk, stond heel afgelegen in het veld in het hoekje van de Heulweg - Koorngraaf één arbeidershuisje met enkele schuren er omheen. Daar woonde Arie de Bruin en zijn vrouw Leentje. Zij hadden samen vijf kinderen: Mijntje (1928-2003), Leendert (1934-2001) Nico (*1937), Tonnie (*1937), Corrie (*1949) en Arie (*1950). De 70-jarige Evert, een ongehuwde oom van Arie, woonde bij hen in. 's Avonds op 4 februari 1945 stortte een V1 in een sloot naast hun huis. Leentje zat aardappelen te schillen en zij werd ernstig gewond evenals Evert. Tonnie en Nico zaten onder de tafel te spelen en bleven ongedeerd en Leendert werd licht gewond.

De toen 26-jarige Wim van Asch uit Gellicum weet het nog goed te herinneren: "Ik was met mijn ouders op de terugweg van een feest toen we de V1 hoorde overkomen en ergens inslaan. De hele polder rondom Gellicum stond onder water i.v.m. de inundatie, alleen de wegen waren nog zichtbaar, de rest was één grote watervlakte. Niet lang na de inslag kwam Arie de Bruin lopend uit het veld bij ons thuis hulp vragen. Hij had de rest van zijn gezin achtergelaten. Ik ben toen met de boerenkar daar naartoe gereden. Enkele reddingswerkers waren toen al ter plaatse en hadden de zwaargewonde vrouw en Evert onder het puin weggehaald. Ik nam ze mee met mijn boerenkar en reed naar het noodhospitaal Bethesda in Mariënweerd te Beesd. Net voor we daar aankwamen is Evert op de kar aan zijn verwondingen bezweken. In het ziekenhuis hielp ik dokter Hocke Hoogenboom nog om de glassplinters uit de borst van Leentje te halen. Hij gaf mij weinig hoop over haar levenskansen. 'Wacht nog even en je kunt twee lijken mee terug naar Gellicum nemen,' zei hij nog. Leentje lag lang in kritieke toestand, maar herstelde wonderbaarlijk genoeg en keerde na enkele weken weer huiswaarts. Ze kreeg na de oorlog nog wel twee kinderen, maar is de rest van haar leven invalide gebleven."
Haar vierde kind Corrie is naar haar overleden oom vernoemd: Corry Everdina.

Bron: De Teisterbander 10 en 24 feb. 1945

Na de oorlog werd de familie De Bruin door het toenmalige Ministerie van Wederopbouw en Volkshuisvesting schadeloos gesteld middels een financiële vergoeding.

Bron familiefoto's: Paul van Mook en Corrie Bronk