Dhr. H.J. Westerman Holstijn uit Waardenburg

Gemeente West Betuwe > Buiten de slachtofferslijst > Waardenburg

Achternaam: Westerman Holstijn
Voornamen: Henrinus Jacobus

Voorletters: H J
Rang: L Sld. Inf

Onderdeel: KNIL

Geboorteplaats: Waardenburg
Geboortedatum: 23-04-1905
Overlijdensplaats: Takelin station

Overlijdensdatum: 01-04-1945

Begraafplaats: War Cemetery

Gemeente: Kanchanaburi
Land: Thailand
Vak: 5
Rij: G

Nummer: 6

De ouders van Rinus waren predikant Henrinus Jacobus Engelinus Westerman Holstijn (Tiel 1874 - Apeldoorn 1943) en Marianne Mathilda Talma (1871 - Apeldoorn 1946). Ze trouwden in 1899 in Dordrecht en kregen de volgende kinderen:

Dirk Sijbrand (1900-1960)
Aleida Duifje (*1902)
Maria Engelina (*1903)

Henricus Jacobus (1905-1945)
Marinanne Mathilda (*1907)
Beatrix Johanna Jacoba (*1911)

Bron: Staatkundig Gereform. Dagblad 16-10-1939

Henk is geboren in Waardenburg, maar heeft hier maar vijf jaar gewoond. Zijn vader werd in 1910 predikant in Apeldoorn. Hij was in de periode vertrouwenspersoon van Koningin Wilhemina.

Bron: de Indische Courant van 6-9-1935

Onderzocht moet worden van waaruit en wanneer Rinus naar Nederlands-Indië is vertrokken.

Op 7 december 1941 bombardeerden de Japanners Pearl Harbor. 's Morgens om half zeven hield de gouverneur-generaal een toespraak op de radio waarin het dit vertelde. Dit had tot gevolg dat behalve de U.S.A. en Engeland ook Nederland en dus ook Nederlands-Indië in oorlog waren met Japan. In Azië waren het de Japanners, die vanaf januari 1942 hun aanval richtten op Nederlands-Indië. De verdediging van Indië steunde vooral op de Koninklijke Marine en het Koninklijk Nederlands-Indisch Leger (KNIL). Het KNIL beschikte over 68.000 grotendeels inheemse militairen; de hulpformaties bestonden uit 53.000 man.

Na de verloren zeeslag op de Javazee op 27-28 februari 1942 moesten de strijdkrachten op 8 maart capituleren en moesten alle militairen in de kazerne afwachten wat de Japanners zouden beslissen. Twee dagen later moesten zij hun geweren inleveren en mochten ze de kazerne niet meer uit. Zij waren krijgsgevangenen. De Japanners hadden hiervoor geen begrip. Zij vonden het heel vreemd, soldaten werden geacht zich dood te vechten, overgeven hoorde niet. De Nederlandse soldaten werden dus met de grootste minachting door ze behandeld. Er was een Conventie van Genève over de behandeling van krijgsgevangenen, maar die had Japan nooit ondertekend. Op de dag van de capitulatie verschenen de Javanen in feeststemming in hun beste kleren op straat. De Japanners hadden als leus: "Azië voor de Aziaten".

De eerste drie maanden gevangenschap verbleven de militairen in hun eigen kazerne. Het regime was in het begin niet erg streng. 's Middags mochten vrouwen en kinderen van de gevangenen hen bezoeken. Je mocht ook brieven meegeven. Al snel werden de bezoekuren korter en minder frequent en na ongeveer een maand werden ze helemaal afgeschaft. Brieven versturen werd toen veel lastiger. Het kon alleen nog maar via het corvee dat dagelijks de stad in moest om voorraad voor de keuken te halen. Brieven versturen was verboden en als er iemand betrapt werd, volgde er een afranseling.

Het is nog niet bekend op welke wijze Rinus bij de Birma-spoorweg terecht is gekomen. Hij overleed in Thailand in Takalin. Dit kamp lag op 111 kilometer van het beginpunt van de Birmaspoorweg, aan de oostzijde van Non Pladuk. Andere benamingen voor dit kamp waren: Thakilen, Takiren, Tarkilen, Ta Ki Len en Tha Kilen. Dit kamp werd tweemaal "bevolkt"door krijgsgevangenen: eerst in maart 1943 toen daar ongeveer 100 km. spoorlijn moest worden aangelegd en veel later in april 1945, toen de spoorlijn daar moest worden onderhouden of gerepareerd.

In deze laatste periode zat Rinus in dit kamp om onderhoud aan het spoor uit te voeren. Op een Japans document met daarop de gegevens van hem, staat dat hij op 1 april 1945 om 9.30 uur is omgekomen door de gevolgen van brandwonden na een bombardement op het Takalin station en daar oorspronkelijk ook was begraven. Het was algemeen bekend dat het krijgsgevangenen niet was toegestaan om tijdens een luchtaanval een schuilplaats te gebruiken.

Twee andere slachtoffers van dit bewuste bombardement waren:

Gerrit Blankesteijn uit Maurik en soldaat bij het Knil Charles Lammers Otto uit Klaten, geb.11-07-1923

Foto's gemaakt door webmaster tijdens zijn bezoek aan dit station in augustus 2014:

Bron:

R.A.R in Tiel

Mevr. Vorage van de S.A.I.P. te Heerlen

H. Beekhuis (www.japansekrijgsgevangenkampen.nl)