Hr. G van Ewijk - Oorlogsslachtoffers uit Betuwe-West

Oorlogsslachtoffers uit gemeenten Buren, Culemborg en West Betuwe
Oorlogsslachtoffers West- Betuwe
Ga naar de inhoud

Hr. G van Ewijk

Gemeente Buren > Burgerslachtoffers > Zoelen
Achternaam: Ewijk
Tussenvoegsel: van
Voornamen: Gerrit
Voorletters: G.
Beroep: Grondwerker, lid verzet
Geboorteplaats: Zoelen
Geboortedatum: 17-12-1913
Overlijdensplaats: Zoelen
Overlijdensdatum: 03-04-1945
Begraafplaats: N.H. Begraafplaats te Zoelen
Gemeente: Buren
Provincie: Gelderland
Vak: 4
Nummer: 46
De ouders van Gerrit waren de landarbeider Nicolaas van Ewijk (1884-1975) en Gerritje Simons (1884-1969). Ze kregen samen zeven kinderen:
  • Cornelia (1915-2009)
  • Gerrit (1913-1945)
  • Elisabeth (1917-1918)
  • Maria (1921-1923)
  • Janna Klasina (1922-1923)
  • Jan Catharinus (1925-1926)
  • NN (1930-1930)
Het gezin woonde op verschillende adressen op de Uiterdijk in Zoelen

                                                         Persoonsbewijs van Gerrit (Bron foto RaR, Tiel)

Gerrit van Ewijk (Bron foto RaR, Tiel)   
 
Op 3 april 1945 snoeiden Piet van Bekkum en Piet Koedam in de boomgaard van Hasselman aan de Uiterdijk. In de verte hoorde ze op een geven moment de overbekende hoornsignaal van omroeper Gerrit Stap. In die tijd  betekende dat meestal dat er een oproep was van de Duitsers aan de plaatselijke bevolking om schuttersputten te graven nabij Ochten. Opeens kwam dorpsgenoot Gerrit van Ewijk hen waarschuwen dat het inderdaad een Duitse razzia betrof. Hijzelf had al enkele boomgaarden doorkruist om ze te ontvluchten. Plotseling stond er een Duitse soldaat in de boomgaard die hen "Stehen bleiben" toeschreeuwde. Piet van Bekkum en Piet Koedam spurtten echter verder de boomgaard in er zorgden ervoor dat zij zoveel mogelijk in de rug gedekt werden door de fruitbomen, zodat de soldaat geen vrij schootsveld kreeg. Gerrit deed dat blijkbaar niet en dat werd zijn ongeluk. De soldaat schoot en riep "Halt" en toen dat niet gebeurde vuurde hij nogmaals. De beide anderen zagen Gerrit vallen. Ze wisten niet of hij geraakt was of dat hij was gevallen. De beide mannen liepen aan het eind van de boomgaard tegen de loop van een grijzende Duitser. Ze werden door hem naar de Uiterdijk gejaagd, waar de schutter hen al stond op te wachten. Naar Gerrit werd niet meer omgekeken. De schutter was overtuigd dat hij dood was: "Einmal in der Luft und das zweiten Mal Tot." Helaas bleek later dat hij gelijk had.
Volgens de Oorlogsgravenstichting was Gerrit lid van het verzet. Tot nu toe zijn daar nog geen aanwijzingen voor gevonden, maar er wordt nog steeds onderzoek naar gedaan.

 
Terug naar de inhoud