Dhr. C. van Holthe

Gemeente West Betuwe > Burgerslachtoffers > Buurmalsen

Achternaam: tot Echten van Holthe

Voornamen: Christiaan

Voorletters C.

Titel: Jhr.Ir.

Beroep: Electro techn. ingenieur, lid verzet

Geboorteplaats: Den Haag

Geboortedatum: 19-12-1903

Overlijdensplaats: Ravensbrück

Overlijdensdatum: 17-04-1945

Overlijdensplaats: Conc. kamp Ravensbrück te Ravensbrück

Gemeente: Ravensbrück

Land: Duitsland

Gedenkboek: 2

De ouders van Christiaan waren de uit Maarsseveen afkomstige Edzard Willem tot Echten van Holthe (1872- Vierhouten 1945) en Jeanette Maria Leonora Noordendorp (1879-1964). Ze trouwden op 20 februari 1902 in Den Haag en kregen samen op 19 december 1903 een zoon: Jonkheer Christiaan.
Christiaan was een oud-leerling van het Wagenings Lyceum en volgde daarna een opleiding tot Electrotechnisch ingenieur.

Christiaan trouwde op 11 juni 1929 in Zeist met de Arnhemse Barones Wilhelmina Jacoba van Tuijll van Serooskerken (1903-1982) en kreeg bij haar drie kinderen:
Jhr. Edzard Willem (Treebeek 1930-1995), trouwde in 1959 in Peize (Dr.) met mevr. Henkemans.
Jhv. Albertine "Tiny" Marie (Treebeek 1932- 2023), getrouwd met Hendrik Gerhard Kronenberg (1925-2005)
Jhr. Berent Christiaan (*Heerlen 1936-1960), die in Delft overleed en in Bilthoven is begraven met zijn oma op begraafplaats Den en Rust.

Vroege leven en opleiding

Christiaan van Holthe werd geboren op 19 december 1903 in Den Haag. Na het afronden van de vijfjarige HBS in Wageningen schreef hij zich al op 16-jarige leeftijd in als student aan de Technische Hogeschool Delft. In 1929 behaalde hij zijn diploma als elektrotechnisch ingenieur. Tijdens zijn studie volgde hij ook een opleiding tot reserveofficier, waarschijnlijk geïnspireerd door de militaire achtergrond van zijn vader. Op 1 januari 1929 werd hij benoemd tot reserve-tweede luitenant bij het Korps Rijdende Artillerie.

Van Holthe was een nieuwsgierige en breed geïnteresseerde man. Hij greep elke kans aan om zijn kennis te verbreden, onder meer door deel te nemen aan internationale congressen, zoals dat van het YMCA in Helsinki.

Loopbaan in de mijnbouw en industrie

In juli 1929 trad Van Holthe in dienst als adjunct-directeur bij de Staatsmijn Emma in Limburg. Gedurende negen jaar zette hij zich met veel ambitie in voor de mijnbouw en klom hij op tot chef van de bovengrondse werken van de Staatsmijn Wilhelmina.

Zijn interesses reikten echter verder dan techniek alleen. Hij hield zich ook bezig met sociale en organisatorische vraagstukken. Zo richtte hij een muziekkorps op voor mijnpersoneel, organiseerde hij de mijnweerbaarheid en coördineerde hij de luchtbescherming.

In 1938 verliet hij de mijnen om directeur te worden van de N.V. Electrische Apparatenfabriek (v/h Wijk & Visser) in Geldermalsen. Eén van de drie grootste werkgevers in die tijd in Geldermalsen. Hier kon hij zijn talenten als organisator en mensgerichte leider volledig ontplooien. Hij creëerde een sfeer van samenwerking en vertrouwen, zowel binnen als buiten het bedrijf.

Verzet tijdens de Tweede Wereldoorlog

Tijdens de mobilisatie diende Van Holthe als reserve-eerste luitenant bij de Lichte Divisie.

Tijdens de oorlog woonde hij met zijn gezin op de herenboerderij Keizershof in Buurmalsen. Als reserve-eerste-luitenant der bereden artillerie (de zgn.`Gele Rijders') was het haast vanzelfsprekend dat Van Holthe kort na de wapenstilstand in 1940, één van de eerste leden van de Ordedienst (O.D.) werd en in 1944 zelfs districtscommandant hiervan. Deze Ordedienst was een landelijke, op militaire leest geschoeide, verzetsorganisatie. Hij verrichtte ook werkzaamheden voor de Inlichtingendienst en voor de grondorganisatie, die verantwoordelijkheid droeg voor de verzorging van Britse para's.

Het woonhuis van Van Holthe bood tijdens de laatste oorlogsmaanden onderdak aan evacués, onderduikers en Duitse militairen. Een bekend onderduiker aldaar was de Tielse burgemeester N.F. Cambier van Nooten.

Op 22 november 1944 zou er een vergadering zijn van het Gewestelijk Commando van Utrecht m.b.t. de oprichting en organisatie van de Binnenlandse Strijdkrachten. KP-leider Johannes van Zanten en commandant van de OD Christiaan tot Echten van Holthe werden daarvoor bij Culemborg door verzetsman Bernard Veen over de Lek gebracht.

Via een aanloopadres in Utrecht zijn ze naar de vergaderplaats gegaan: de Kamer van Koophandel aldaar. De SD Apeldoorn was hiervan op de hoogte.

Het was min of meer een toevalstreffer: een koerierster van het verzet was in hun handen gevallen en tussen haar spullen vonden ze een papiertje met een adres en een tijdstip in Utrecht. Dit aanloopadres was op de Witte Vrouwensingel, vlakbij de Kamer van Koophandel. De verzetsmensen die naar de vergadering kwamen, bleken zich eerst bij dit adres te melden. De SD is er gaan posten en hebben rustig gewacht tot er een man of elf bij de KvK naar binnen waren gegaan. Daarna volgde de inval van de SD in het gebouw. Negen van de elf verzetsmensen, onder wie Christiaan, vluchtten de kelder in en zaten als ratten in de val. Twee man ontsnapten door naar zolder te vluchten. De gevangenen werden vervolgens overgebracht naar de Willem III-kazerne in Apeldoorn. Van Zanten werd daar vermoord. Van Holthe werd vanuit Apeldoorn naar kamp Amersfoort overgebracht en van daaruit naar het gevreesde kamp Neuengamme bij Hamburg.

Half april 1945 werd Christiaan vanuit Neuengamme op transport gesteld met als bestemming Ravensbruck, maar de wagon waarin hij werd vervoerd is nooit zover gekomen. De wagon is in de omgeving van Neuengamme afgerangeerd en de gevangenen in de wagon zijn voor het merendeel ten gevolge van uitputting op 17 april 1945 overleden. Dit is bekend uit de getuigenis van een medegevangene die Christiaan kende. De overlijdensplaats, alhoewel officieel als zodanig door het Rode Kruis vastgesteld, is dus geen Ravensbrück.

Nagedachtenis

Christiaan van Holthe was een veelzijdig en principieel man – een bevlogen ingenieur, een sociaal bewogen leider en een moedige verzetsstrijder. Zijn leven eindigde tragisch, maar zijn inzet voor vrijheid en rechtvaardigheid blijft een inspiratie.

Overlijdensadvertentie in CC juni 1945

Met dank aan Victor Laurentius