Rijksduitsers

Gemeente Culemborg > Omgekomen Culemborgers in Duitse dienst

Reichsdeutscher Johann (Hans) Kögel was geboren op 31 januari 1925 in Culemborg en woonde destijds op Goilberdingerstraat 9. Zijn vader verhuisde samen met Wim Richters vader na de 1e WO vanuit Duitsland naar Culemborg, waar hij een elektrisch-installatiebedrijfje had in de Everwijnstraat. Hans wilde inlijving in het Duitse leger proberen te ontlopen door onder te duiken en hij had ook al een adres gevonden. Uiteindelijk durfde hij het niet aan vanwege mogelijke Duitse represailles tegen zijn ouders.
Hans was ook een begenadigd voetballer en speelde bij Vriendenschaar.

Hij had als rang soldaat (Gefreiter) bij de Wehrmacht. In december 1944 is hij in een ziekenhuis opgenomen vanwege dyfterie. Hij is daarvoor verpleegd tot half maart 1945.
Hans is op 28 april 1945 als parachutist van de 8./Fsch.Jg.Rgt. gesneuveld in Pozzo, Italië. Hij lag eerst begraven in S.Giovanni Lupatoto, in provincie Verona. In 1967 is hij overgebracht naar het oorlogskerkhof te Costermano (Italië).

Hans als 17-jarige

Hans in Duits uniform actief nabij het Italiaanse Palermo (Bron foto's: Frits Hilmer)

Cornelis ("Kees") Hazendonk woonde op de Korte Achterweg 12 en meldde zich als 18-jarige in 1942 al aan voor een korte opleiding bij de NSKK in België. Hij wilde, na het overlijden van zijn vader, de armoede thuis ontlopen en hem was een vrachtwagenrijbewijs en een salaris van 100 gulden p.m. in het vooruitzicht gesteld. Tijdens de opleiding liep hij al snel difterie op en overleed na zes weken
hieraan, op 7 augustus 1942, in een Leuvens ziekenhuis.

De 19-jarige Wim Richter (geb. 24.01.1926 ) uit de 1e Triostraat was Duits Wehrmacht soldaat toen hij op 22 april 1945 in Pillau sneuvelde. Hij ligt in het Russische Baltijsk begraven.
Zijn oudere broer Fritz is op 23 oktober 1943, op 20-jarige leeftijd in de rang van soldaat (Gefreiter), omgekomen bij de Wehrmacht in het Russische Novgorod.

De vader van Willem en Frits was van Duitse afkomst en kwam na de Eerste Wereldoorlog in Culemborg wonen. Hij trouwde in 1914 met de plaatselijk bekende Paulina (Lientje) Borgstein en overleed in 1939. Hij heeft als bankwerker nog aan de Culemborgse spoorbrug gewerkt. Doordat hij zich niet had laten naturaliseren, werden alle vier de zoons van Richter opgeroepen dienst te nemen in het Duitse leger. Broer Hennie dook echter onder in De Bilt en broer Jan keerde na de capitulatie weer van het Duitse front terug. Frits, Jan en Henny waren lid van voetbalvereniging Vriendenschaar.

Dit is een Richter-familiefoto van omstreeks 1939 nabij de Lek met v.l.n.r.: Jo de Vries, verloofde van Jan die er naast staat, een broer van vader Fritz die bij de Kriegsmarine zat, Lientje, Gusta de oudste dochter met Antoon van Zuilekom en vooraan gehurkt Frits en Henny.

De laatste brief van Fritz aan zijn familie, zes dagen voor zijn overlijden

Ook Wim schreef nog een laatste brief naar huis: "Mama, ik heb de oorlog overleefd en hoop snel thuis te zijn..." Helaas is dat laatste niet meer gebeurd.

Het Rode Kruis stuurde na de oorlog een pakje met daarin de ring van Fritz en een brief dat hij overleden was. Van Wim kreeg de familie niets meer terug.

Toen de ondergedoken Hennie hoorde dat de oorlog voorbij was, ging hij naar huis en zwom daarvoor zelfs de Lek over. De Duitsers waren helaas nog in Culemborg en arresteerden hem alsnog. Leden van het Culemborgs verzet wisten hem echter weer te bevrijden.

Wim als lid van de landelijk bekende Culemborgse worstelclub Sterk door Vriendschap (SDV)

Frits Richter