Dhr. W. Renaud
Gemeente Culemborg > Buiten de slachtofferslijst
Achternaam: Renaud
Voornamen: Willem Theodoor
Voorletters: W.T.
Geboorteplaats: Culemborg
Geboortedatum: 03-06-1877
Overlijdensplaats: Batavia
Overlijdensdatum: 05-10-1945
Begraafplaats: Petamburan, aan de toenmalige Laanhof
Nummer: Afd. V, nr. 41
Plaats: Djakarta
Land: Indonesië
Gedenkplaats: Buiten Erevelden
Gedenkboek: 41
Bron gedekplaat: OGS
Willem is het jongste kind van Jan Hendrik Maurits Renaud en de Nijmeegse dienstmeid Anna Wilhelmina Zuring (*1840). De andere kinderen waren:
- Wilhelmina
- Henriette, zij stierf op 14-jarige leeftijd in 1882 te Culemborg.
- Henri E.
De vader van Willem was commies van de Rijksbelastingen en woonde met zijn gezin tot ongeveer 1882 in de Everwijnstraat te Culemborg.
Willem trouwde met Leonora Petronella Kuhuwael (*1883) uit Djakarta, die echter in augustus 1925 in Weltevreden (Ned.-Indie) al overleed. Hij had twee kinderen bij haar gekregen:
- Hans Edmond (Amsterdam 1913), ongehuwd en woonde na de oorlog in Utrecht
- Helma Elsje (Batavia 1915), woonde na de oorlog in Amsterdam
Kort na de Nederlandse capitulatie, begon in maart 1942 de gevangenneming cq internering van Nederlandse mannen (en oudere jongens) in Buitenzorg en omgeving toen prominenten, bestuursambtenaren en politiefunctionarissen in de Pledang-Gevangenis werden opgesloten. Willem en zijn zoon Hans kwamen achtereenvolgens in Batavia terecht in het Tjideng-kamp en kamp Grogol. In dit kamp worden beiden nog op een namenlijst vermeld. Hierna kwamen ze terecht in kamp Baros in Tjimahi.
Helma was in september 1945 nog in kamp St. Vincentius, nabij Batavia. Dit was een vrouwenkamp voor zieke meisjes.
Willem overleed in Batavia op 5 oktober 1945, na ongeveer drie jaar kampleven aan hongeroedeem in een KPM-ziekenhuis.
Kort na de Nederlandse capitulatie, begon in maart 1942 de gevangenneming cq internering van Nederlandse mannen (en oudere jongens) in Buitenzorg en omgeving toen prominenten, bestuursambtenaren en politiefunctionarissen in de Pledang-Gevangenis werden opgesloten. Willem en zijn zoon Hans kwamen achtereenvolgens in Batavia terecht in het Tjideng-kamp en kamp Grogol. In dit kamp worden beiden nog op een namenlijst vermeld. Hierna kwamen ze terecht in kamp Baros in Tjimahi.
Helma was in september 1945 nog in kamp St. Vincentius, nabij Batavia. Dit was een vrouwenkamp voor zieke meisjes.
Willem overleed in Batavia op 5 oktober 1945, na ongeveer drie jaar kampleven aan hongeroedeem in een KPM-ziekenhuis.
Hij ligt begraven buiten de Erevelden op Begraafplaats Petamburan in Djakarta, aan de toenmalige Laanhof, afd. V, nr. 41.