Kasteel Zoelen in '44-'45

Gemeente Buren

Kasteel Soelen in de winter van het laatste oorlogsjaar

Begin oktober 1944 konden sommige evacués uit de dorpjes aan de Waal terecht op kasteel 'Soelen' bij Tiel. Sommigen kregen zelfs de beschikking over een klein torenkamertje, waarvoor ze wel 97 treden moesten bestijgen. Het was klein maar drie personen kon het wel herbergen. Er was ook een gedeelte van het kasteel dat gebruikt werd voor ouderen. Het waren voornamelijk welgestelde mensen uit Den Haag en omgeving. Bij hen was een directrice, een hoofd van de huishouding en een kokkin. Sommige evacués mochten met ze mee-eten als ze als tegenprestatie meehielpen in de keuken en tafels keurig dekten. In de kelder van het grote kasteel was een generator, waar door middel van twee fietsen elektriciteit werd opgewekt. Dus mannen die dat konden losten elkaar af en zo was er elektriciteit.
Baron Völker, de kasteelheer van Kasteel Soelen, bewoonde met zijn zoontje van twaalf ook een gedeelte.

Twee keer in de week ging de directrice met een handkar brood halen bij een bakker in Rumpt. Zolang je maar goed kon legitimeren was dat voor de Duitsers geen probleem.

's Avonds werd de brug over de slotgracht opgetrokken. Niemand kon er meer in of uit. Op een nacht werden de bewoners opgeschrikt door het geschreeuw van soldaten, die handgranaten gooiden vlak voor de hoofdingang. De Baron gaf niet toe en op een gegeven moment gaven ze de moed op en vertrokken ze weer.

Eind november kregen de bewoners uit de gevacueerde dorpen bericht dat het Spergebied was opgeheven. Eerst gingen mannen kijken welke huizen nog bewoonbaar waren. Het was echter maar voor korte duur, want direct na Nieuwjaar 1945 kwam de tweede inudatie en werd het gebied weer tot spergebied verklaard.