Dhr. A. van Eck
Gemeente West Betuwe > Burgerslachtoffers > Waardenburg
Achternaam: Eck
Tussenvoegsels: van
Tussenvoegsels: van
Voornamen: Arie
Voorletters: A
Beroep: rijwielhandelaar/ elektricien
Geboorteplaats: Culemborg
Geboortedatum: 07-07-1897
Overlijdensplaats: Waardenburg
Overlijdensdatum: 01-01-1945
Voorletters: A
Beroep: rijwielhandelaar/ elektricien
Geboorteplaats: Culemborg
Geboortedatum: 07-07-1897
Overlijdensplaats: Waardenburg
Overlijdensdatum: 01-01-1945
Begraafplaats: Alg. Begraafplaats, Kaalakkerstraat
Gemeente: Waardenburg
Bron graffoto: R. van de Velde
De ouders van Arie waren Willem van Eck (1869-1913) en Trijntje Maria den Hartog (1873-1968).
Ze kregen in wijk A, nr. 63 in Waardenburg de volgende kinderen:
- Arie(1897-1945), rijwielhersteller"Aai"
- Geerlof Arie "Gif" (*1901), chauffeur/ monteur, trouwde in 1935 met Dieverlina Maria Lutmers (1902-1985)
- Adrianus (1903-1971), elektro-technicus
- Herman ( *Tuil 1906-1983), bakker, getrouwd met Margaretha Everdina Verploegh (1910-1994)
Arie van Eck
Arie was op 15 juli 1926 in Est en Opijnen getrouwd met Adriana Belia van Berghem (1904-1937). Ze kregen samen het volgende kind:
Willy "Wil" (1929-2010). Zij trouwde op 10 december 1952 in Opijnen met Johan Nicolaas van Mameren (*1927-2014) en kregen samen vier kinderen, waarvan er in 2018 nog twee in leven zijn.
Willy "Wil" (1929-2010). Zij trouwde op 10 december 1952 in Opijnen met Johan Nicolaas van Mameren (*1927-2014) en kregen samen vier kinderen, waarvan er in 2018 nog twee in leven zijn.
Adriana overleed in 1937 en Arie hertrouwde net voor de oorlog met Dirkje "Dit" Wilhelmina Groenendaal (1898-1985).
Links de Bakkerij Van Eck. Achter de kar het huis van Arie van Eck met de vml. wagenmakerij (Bron foto's: Arie van Mameren)
Geen van de zoons van Willem van Eck waren van zins om het landbouwbedrijf van hem over te nemen. Toen hij in 1913 op 44-jarige leeftijd overleed, richtte Arie zich al snel op de 'fietsherstellerij'. Het hoe en waarom van het ontstaan hiervan is niet helemaal duidelijk, maar vermoedelijk heeft het met zijn diensttijd te maken. Het bedrijfje was ook niet een echte fietszaak, maar meer een dorpsbedrijf dat van veel markten thuis was.
Arie was niet alleen een rijwielhersteller, maar ook radioman met de daar bijhorende elektronica. Bovendien was hij de bezitter van de enige benzinepomp van het dorp en begon hij ook met auto's en de aanverwante business.
Arie was niet alleen een rijwielhersteller, maar ook radioman met de daar bijhorende elektronica. Bovendien was hij de bezitter van de enige benzinepomp van het dorp en begon hij ook met auto's en de aanverwante business.
Uit het hoofd van zijn briefpapier uit de oorlog (of er net voor) staat: Arie van Eck - Waardenburg - Rijwielen, motoren, benzine en auto oliën. 1e klas reparatie inrichting, Electra en radio technisch bureau, aanleg van licht, kracht en radio installatieën Telefunken en Philips radio. Met het blokje erkende Philips radio service in het midden van het hoofd. Kortom een bedrijfje wat alles in zich had om na de oorlog een bloeiend geheel te kunnen worden.
Wil, de dochter van Arie, was op Nieuwjaarsdag met haar neef Andries Klip aan het schaatsen op ondergelopen land in de Slotstraat in Waardenburg. Toen vanwege het vele schieten door het Duitse afweergeschut op Engelse vliegtuigen, de granaatscherven op het ijs vielen, gingen ze rond vier uur 's middags naar huis. Onderweg zagen ze ineens een grote rookkolom: er had een bombardement plaatsgevonden door Bostons Mk en B-25 Mitchell bommenwerpers, die was gericht op de Waalbrug en het bij deze brug aanwezige afweergeschut. De kinderen hoorden van omstanders dat het ouderlijk huis van Wil was gebombardeerd en dat haar vader daarbij was omgekomen.
Bij Waardenburg stond nogal wat Duits luchtafweergeschut opgesteld. Bij de kruising van de spoorweg en de rivierdijk waren onder andere twee namaakstukken opgesteld.
Daarnaast hadden de Duitsers in Neerijnen een krijgsgevangenenverzamelplaats, met daarbij diverse ondersteunende eenheden, zoals werkplaatsen, een veldpost, een veldhospitaal, enz.
Daarnaast hadden de Duitsers in Neerijnen een krijgsgevangenenverzamelplaats, met daarbij diverse ondersteunende eenheden, zoals werkplaatsen, een veldpost, een veldhospitaal, enz.
Niet alleen Arie was bij dit bombardement omgekomen, maar ook zijn buurjongetje A.G. den Hartog die met zijn moeder bij hem op visite was, buurman P. van Hemert en de Duitse soldaat/ paratrooper Karl Laue van het 17e Fallschirm Jäger Regiment, die geboren was op 17 maart 1908.
Dirkje Wilhelmina Groenendaal (Dit), de tweede vrouw van Arie, en Elisabeth den Hartog - Poederooijen raakten gewond. Een groot deel van het huis en bedrijf was vernield en ook het meeste van de inboedel.
Bron: De Teisterbander van 24 februari 1945
Het is onduidelijk of de broers "Gif" en Adriaan voor de oorlog al zijdelings betrokken waren bij het bedrijf van Arie. Zij voelden weinig voor de boerderij en grepen dan ook de mogelijkheid aan om deze zo snel mogelijk te ontvluchten. Adriaan ging door in de elektronica en Gerlof is als chef-monteur terecht gekomen bij busonderneming Van Ballegooien. Dit Haaftense bedrijf onderhield allerlei buslijnen in de Tielerwaard en de Bommelerwaard in de jaren 1923-1966.
Na Arie's dood werden de diverse bedrijfstakken overgenomen en uitgebouwd door zijn broers: Adriaan de elektronica kant, "Gif" het pompstation. Later was het kleinzoon Wim, zoon van Herman, die alles weer bij elkaar bracht.