Dhr. W. Muilenburg uit Vuren

Gemeente West Betuwe > Gesn. NL-militairen

Achternaam: Muilenburg
Voornamen: Willem

Voorletters: W

Rang: Dpl. soldaat

Onderdeel: 1-V-2 LvR
Geboorteplaats: Vuren
Geboortedatum: 03-9-1919
Overlijdensplaats: Ypenburg
Overlijdensdatum: 10-05-1940

Begraafplaats: Militair ereveld Grebbeberg te Rhenen

Land:
Vak: 6
Rij: A

Nummer: 13

Bron graffoto: OGS

Graf van de vader van Willem op Alg. Begraafplaats in Vuren

De ouders van Willem waren arbeider Dirk Muilenburg (1890-1977) uit Giessen en Cornelia Josina van Hoven (1892-1930) uit Woudrichem. Ze trouwden in 1918 kregen in Vuren vier kinderen:

Willem (1919-1940)
Gozewina Bastiana "Wientje" (1921-2007) trouwde met Willem Cormelis van der Waal.
Cornelis Govert (*1925), woonde in Gorinchem
Bastiaan (1928-1928)

In februari 1930 verhuisde het gezin naar Gorinchem en woonfde op Waaldijk 324 in Vuren.

Willem was verloofd met Anna van Willigen uit Dalem.

Willem was soldaat 1-V-2 LvR. Hij sneuvelde op vliegveld Ypenburg nabij Den Haag. (zie advertenties onderaan van familie in Nieuwsbl.v.Gor. 24-05-1940 p.2).

De Duitsers wilden snel Den Haag innemen en zo Koningin Wilhelmina en de opperbevelhebber Generaal Winkelman dwingen Nederland te laten capituleren. Alhoewel het Duitse materiaal moderner en beter was, was de tegenstad van de Nederlanders zo groot dat dit niet lukte.

Vliegveld Ypenburg, net als de vliegvelden Valkenburg en Ockenburg, werden gebombardeerd en daar werden veel parachutisten gedropt. Nederlands machinegeweervuur verstoorde deze landingen en zorgde voor slachtoffers en verspreiding van de aanvallende eenheden. De Duitsers vielen het vliegveld verder aan en slaagden erin het hoofdgebouw op de vliegbasis te bezetten. Hierna hesen zij de Duitse vlag als signaal van hun overwinning. Nederlandse troepen konden echter verhinderen dat de Duitsers verder Den Haag in trokken.

Enkele uren later zette het Nederlandse leger een tegenoffensief in om de veroverde vliegvelden weer in te nemen. De tegenaanval begon in Ypenburg. Zwaar in de minderheid en slechts uitgerust met munitie die was buitgemaakt op de Duitsers, slaagden Nederlandse troepen erin om in een positie te komen om het eigen vliegveld met artillerie te beschieten, waar de Duitse luchtlandingstroepen op dat moment geen verweer tegen hadden. Dit veroorzaakte zware schade aan het vliegveld en dwong Duitsers de zwaar beschadigde en in brand geschoten gebouwen te ontvluchten, waardoor zij hun sterke verdedigende positie verloren. Nederlandse troepen slaagden erin om het vliegveld te bereiken en de aanval door te drukken. In de gevechten die volgden waren vele Duitse soldaten genoodzaakt zich over te geven.

Ook met hulp van extra aangevoerde eenheden heroverden Nederlandse eenheden de andere vliegvelden en begonnen de troepen grondaanvallen uit te voeren op de Duitsers, dit gelijktijdig met bommenwerpers die de gelande Duitse transportvliegtuigen aanvielen. Toen Duitse eenheden probeerden verdedigende posities op te zetten werden ze hevig onder vuur genomen, en de overgebleven soldaten moesten zich terugtrekken. Diverse kleine groepen soldaten raakten in gevecht met elkaar, tijdens Nederlandse pogingen om dorpen en gebouwen van Duitsers te zuiveren.

Aan het eind van deze 10e mei, waren alle vliegvelden weer in Nederlandse handen. De euforie over deze overwinning was echter van korte duur door de Duitse successen in andere strategisch belangrijke gebieden in Nederland.

Het algemeen effect van de slag was onvoorzien. De meer dan 220 Duitse transportvliegtuigen die verloren waren gegaan, hadden direct hun weerslag op de Slag om Engeland, de luchtslag die twee maanden later begon en op de geplande invasie van Groot-Brittannië, aangezien de Duisters deze enorme verliezen nog op geen enkele wijze hadden kunnen aanvullen. Ook luchtmaarschalk Albert Kesselring erkende na de oorlog de grote invloed van dit verlies op de Slag om Engeland.

Ook maakten Nederlandse troepen rond de 1.500 Duitse krijgsgevangenen die per schip werden afgevoerd naar Engeland. Hierbij zaten veel piloten en specialistisch luchtlandingspersoneel. Hierdoor werd de Duitse krijgsmacht een gevoelige slag toegebracht die gevolgen had voor volgende gevechtsacties.

Op 10 mei 1940 bonden de op Ypenburg gestationeerde vliegtuigen de strijd aan met Duitse toestellen. Deze verschenen boven de Haagse regio. Tegelijkertijd bombardeerde de Luftwaffe het nabij Rijswijk gelegen vliegveld. Duitse transportvliegtuigen met luchtlandingstroepen probeerden daarna op Ypenburg te landen.

De Duitsers namen bezit van Ypenburg. Ondanks dat Nederlands geschut een groot aantal van de Duitse toestellen in brand schoot. Zij moesten Ypenburg spoedig weer prijs geven. Daarna bleef het vliegveldveld tot de overgave in Nederlandse handen.

(Bron: rijswijk.tv en Wikipedia)

Het burgerkinderweeshuis zette een advertentie voor hem als zijnde 'hun pupil' toen hij werd bijgezet te Vuren. (Zie advertentie onderaan in Nieuwsbl.v.Gor. 11-10-1940 p.2).

Op zijn eerste graf in Vuren werd een gedenkteken geplaatst met geld dat was ingezameld door het personeel van zijn werkgever De Vries & Robbé en de Oranje Garde (De Gorcumer 09-12-1940 p.5). Later is Willem herbegraven op het Miliair Ereveld in Rhenen.

Op onderstaande foto is hij te zien in het Burgerweeshuis op 06-10-1936 toen de 'vader en moeder' Van der Nat 12,5 jaar getrouwd waren (Kompas Aktief 23-08-1994 p.25)

In 1989 is het stoffelijk overschot van Willem overgebracht van de NH-begraafplaats in Vuren naar het Militaire Ereveld Grebbeberg in Rhenen.