Dhr. M. van der Stoep uit Beesd
Gemeente West Betuwe > Buiten de slachtofferslijst > Beesd
Achternaam:
Stoep
Tussenvoegsels :van der
Voornamen:
Marinus
Voorletters:
M.
Rang:
Agent B.B.O.
Mil. onderdeel
Det.Londen
Onderscheiding:
Verzetskruis
Geboorteplaats:
Beesd
Geboortedatum:
27-09-1917
Overlijdensplaats:
Rotterdam
Overlijdensdatum:
09-04-1945
Begraafplaats: Gem.
Begraafplaats Crooswijk te Rotterdam
Gemeente:
Rotterdam
Provincie:
Zuid-Holland
Vak:
D
Nummer:
2
De
ouders van Marinus waren Pieter van der Stoep uit Poortugaal en de Rotterdamse
Maria Vermaat. Ze kregen in Beesd twee kinderen:
- Janna (*1915)
- Marinus
(1917-1945).
Ze verhuisden in juni 1921 naar Rotterdam.
Marinus van der Stoep was een bekende Nederlandse verzetsstrijder tijdens de Tweede Wereldoorlog. Van der Stoep (schuilnamen: Rob en Rien), was een leider in de Rotterdamse
illegaliteit. Achtereenvolgens was hij leider van zijn eigen onafhankelijke
knokploeg, leider van de Landelijke Knokploegen (L.K.P.)-Rotterdam en
districtscommandant van de Binnenlandse Strijdkrachten (B.S.).Van der Stoep woonde op kamers in Rotterdam en werkte er als
assistent-bedrijfsleider in de Jaminfabriek aan de Hugo de Grootstraat. Hij
begon zijn illegale werk met het verspreiden van de illegale krant Ons Volk en
hij stelde soms een auto van Jamin beschikbaar voor transporten van dit blad.
Daarnaast hield hij zich bezig met het bijstaan van onderduikers.
Hij vergaarde steeds meer contacten en wilde graag opgenomen worden bij de
Landelijke Knokploegen. De L.K.P.-leiding wilde echter niet dat nieuwe leden
zich aansloten bij bestaande ploegen. Wel mocht hij – onder strikte voorwaarden
– een eigen ploeg vormen. Al snel vormde hij – samen met Huib de Iong, Frits
Ruys, Charles van der Sluis en Max Pino – deze tweede Rotterdamse L.K.P.-ploeg,
welke kwam te ressorteren onder provinciaal leider Samuel Esmeijer. Later zou
deze ploeg nog met zeven man aangevuld worden.
In juli/augustus 1944 werd door de inmiddels gevormde knokploeg van Van der
Stoep achtereenvolgens het distributiekantoor te Schoonhoven (7 juli), te
Nijkerk (3 augustus, mislukt), te Rotterdam-Afrikaanderplein (8 augustus) en te
Capelle aan den IJssel (23 augustus) ‘gekraakt’, in combinatie met ploegleden
van Esmeijer en de K.P.-Zuid. Daarnaast werden enkele liquidaties van
collaborateurs en handlangers van de Sipo uitgevoerd.
Eind oktober kreeg provinciaal leider Esmeijer een nieuwe functie op het
hoofdkwartier van de Landelijk Sabotage Commandant als de rechterhand van Jan
van Bijnen. Op vijf november nam Van der Stoep zijn plaats in als Commandant van
de L.K.P.-Rotterdam. In zijn nieuwe functie ging hij zijn werk onmiddellijk
decentraliseren, wat onder meer een uitbreiding van het hoofdkwartier inhield.
Ook richtte hij de Motordienst (M.D.) op, welke de vervoersmiddelen van de
ondergrondse zou verzorgen.
Op 1 oktober drongen leden van ‘Ploeg Rien’ het Gewestelijk Arbeidsbureau aan
de Mathenesserlaan binnen en haalden daar de administratie weg die betrekking
had op Rotterdammers die vrijwillig of gedwongen in Duitsland werkten; zulks met
het doel dit uitzenden van arbeidskrachten te saboteren.
In de laatste maanden van 1944 werd langzaamaan de invoering van de
organisatiestructuur der Binnenlandse Strijdkrachten verwezenlijkt, en medio
december werd Van der Stoep aangesteld als Commandant van het ‘Strijdend
Gedeelte’ der B.S. in het district Rotterdam.
Begin januari 1945 vertrok hij naar het bevrijde zuiden en van daaruit naar
Engeland. Deze missie had tot doel besprekingen met Prins Bernhard en de B.S.-staf
te voeren over de strategische plannen van het verzet en een sterke toename van
de wapendroppings te bepleiten. Eind februari werd hij boven Berkel gedropt en
zette zijn werk in Holland voort. Hoewel het niet gewenst was dat Van der Stoep
nog persoonlijk aan acties zou deelnemen – als hij ‘ertussenuit geschoten’ zou
worden, zou de hele B.S. in Rotterdam op z’n rug liggen – wilde hij zijn mensen
de gevaarlijke karweien niet alleen laten opknappen en zou hij als vanouds
meedoen. Deze beslissing zou hem later fataal worden.
Overval op het Hoofdkwartier der Gestapo op 5 april 1945
De L.K.P.-Rotterdam had via een infiltrante vernomen, dat het hoofdkwartier
van de Gestapo beschikte over een lijst met namen van de leidende figuren der
Binnenlandse Strijdkrachten te Rotterdam, plus een lijst met namen van personen
die voor de Duitsers naar het inmiddels bevrijde Zuiden overstaken om daar te
spioneren. Dit zou ernstige problemen voor de ondergrondse opleveren. Nu wilde
het toeval, dat er twee dagen eerder een loodgieter nodig was, om de
waterleiding te repareren. De infiltrante die aldaar werkzaam was – Kitty van
der Have – had voor een loodgieter gezorgd; een verzetsman. Deze repareerde de
waterleiding, en ondertussen bewerkte hij ook het kelderraam, zodat de K.P.’ers
twee dagen later hierdoor naar binnen konden glippen. Op 5 april 1945 zou een
groep van tien man het pand overvallen en het archief meenemen: Van der Stoep
met vier man van zijn voormalige ploeg, Jan Arie de Groot met drie van zijn
mensen en één B.S.’er (de loodgieter). Van der Stoep had de leiding van de
overval op zich genomen.
Kitty zou die avond daar haar verjaardag vieren met het
personeel. Zij zou zorgen voor harde muziek en genoeg jenever om de ‘Herren’
dronken te voeren.
De tien gewapende mannen gingen die avond door een poortje de tuin aan de
achterzijde van de Dienststelle in. Amper was het kelderraam geopend, of men
hoorde geluiden op het balkon. Dadelijk daarop vielen de eerste schoten. De drie
mannen bij het kelderraam renden voor hun leven, terwijl er van meerdere kanten
met automatische wapens op hen geschoten werd. Onder dit spervuur trachtten
allen door het poortje weg te komen. Eén van hen viel getroffen neer - in het
donker was niet te zien wie en hij kon ook onmogelijk meer worden weggesleept.
De boel was verraden. De overval was volledig mislukt.
Pas later kwam men erachter, dat degene die ze hadden moeten achterlaten Van
der Stoep was. Hij had een schot in het achterhoofd gekregen en werd door de
Duitsers naar het Diaconessenziekenhuis overgebracht. Zij wisten op dat moment
niet wie zij in handen hadden gekregen en zijn daar waarschijnlijk nooit
achtergekomen. De 27-jarige Van der Stoep overleed enkele dagen later zonder nog bij kennis
te zijn gekomen. Hij ligt samen met andere omgekomen Rotterdamse verzetlieden op
het erehof op de begraafplaats Crooswijk begraven.
Bron foto Erehof Crooswijk: www.ogs.nlPostuum werd aan Van der Stoep het Verzetskruis 1940-1945 toegekend. In zowel de Rotterdamse wijk Kralingen als in Vlaardingen is een straat naar
hem vernoemd; de Marinus van der Stoepstraat.
Bron: Wikipedia