Dhr. P. van Meteren - Oorlogsslachtoffers uit Betuwe-West

Oorlogsslachtoffers uit gemeenten Buren, Culemborg en West Betuwe
Oorlogsslachtoffers West- Betuwe
Ga naar de inhoud

Dhr. P. van Meteren

Gemeente West Betuwe > Burgerslachtoffers > Haaften
Achternaam: Meteren
Tussenvoegsels: van
Voornamen: Pieter
Voorletters: P
Beroep:
Geboorteplaats: Haaften
Geboortedatum: 24-05-1924
Overlijdensplaats: Hengelo
Overlijdensdatum: 24-12-1944
Begraafplaats: Haaften
Gemeente: West Betuwe
Vak:
Rij:
Nummer:


                                                                                Arie en Janna van Meteren


Ouderlijk huus van Pieter in Haaften

De ouders van Pieter waren fabrieksarbeider Arie van Meteren (1900-1996) die op 6 december 1923 trouwde met Janna Klop (1902-1996). Het gezin woonde in Haaften op Graskamp A 244 en later op A 274. Ze kregen samen de volgende kinderen:
  • Pieter (1924-1944)
  • Johanna Antonia (*1925), gehuwd op 21 juli 1943 in Haaften met Jan Willem van Trigt  (1918-1985)
  • Anton (1926-1947)
  • Marinus (1933-1994), gehuwd met Johanna Bambacht
  • Marius (*1936)
  • Hermanus Jan (*1938)

Eind 1942, begin 1943 werkten diverse tienerjongens uit Haaften bij de ontginning in de Noordoostpolder en bij de suikerfabriek in Dinteloord om te voorkomen dat ze voor de Arbeitseinsatz naar Duitsland zouden worden gestuurd. Helaas konden ze daar niet aan ontkomen en werden Flip de Jongh, Dirk Klop, Piet van Meteren, Dirk van Maaren en Arie Mijdam door de keuringsarts uit Tiel allemaal goedgekeurd. Op 21 juni 1943 stapten deze jongemannen in Zaltbommel op de trein richting Duitsland. Ze hadden geen idee van waar ze terecht zouden komen, laat staan wat ze te wachten zou staan. Na een lange reis kwamen ze tenslotte in de Duitse plaats Soest aan. Op een groot plein werd de groep verdeeld. Het lukt de Haaftenaren om bij elkaar te blijven. Ze werden in een vrachtauto naar Schwerte aan de Ruhr (vlakbij Dordmund) gebracht, waar ze in de plaatselijke locomotievenfabriek geplaatst werden. Daar moesten locomotieven worden gerepareerd die aan het front kapot waren geschoten. Het was zeer zwaar werk. Ze werden twaalf uur per dag ingezet en kregen slecht te eten. Voedselpakketten van thuis kwamen vaak niet aan of werden gestolen. Pieter deelde het eten meestal met zijn vrienden en Poolse en Russiche vriendinnen uit zijn kampement.

Lees hier het uitgebreide artikel uit De Gecombineerde van mei 1985 over de ervaringen van enkele van deze jongens in Schwerte


Arie Mijdam, Pieter, beiden uit Haaften, Bertus Krielen uit Beesd, Dirk Klop uit Haaften, W. Aarsten uit Lochem en J.van Rixtel uit Zaltbommel in oktober 1944 in Schwerte


3 x Piet van Meteren

Pieter is nog één keer tussendoor met verlof naar huis gekomen, maar moest terug, anders zouden zijn vrienden niet op verlof mogen. Hoe verder je kwam in de oorlog, hoe slechter het werd. Velen werden dan ook ziek, waaronder ook Piet van Meteren. Toen hij eindelijk naar huis mocht, omdat hij niet meer kon werken, werd hij vergezeld door Dirk Klop. Ze werden vervoerd in een veevervoervrachtwagen. Piet was vermoedelijk door TBC zo verzwakt, dat hij niet verder kwam dan net over de grens bij Enschede. Daar kwam hij in een ziekenboeg in Hengelo terecht bij de paters van een klooster. Toen zijn vader hoorde dat hij daar verbleef, is hij met zijn fiets met houten banden, in twee dagen via familie in Arnhem daar naartoe gereden. Enkele uren voordat hij aankwam, bleek de 20-jarige Pieter al te zijn overleden. Dat was op 24 december 1944, daags voor Kerstmis. Hij werd daar begraven, maar na de oorlog herbegraven in Haaften.
Uit de Teisterbander 13 jan '45
Zijn ouders, Arie van Meteren en Janna Klop, verloren ruim twee jaar later opnieuw een volwassen zoon van bijna 20 jaar oud. Het verdriet om het verlies van twee volwassen kinderen hebben zij hun verdere leven, ze mochten een hoge leeftijd bereiken en meer dan 70 jaar getrouwd zijn, met zich meegedragen.
 
Van de vijf jongens die samen met Pieter op pad gingen, was in 2010 alleen Dirk van Maaren nog in leven.

Op nevenstaande plaquette die aan het hek van de oude Begraafplaats in Haaften is vastgemaakt, worden (niet alle!) oorlogsslachtoffers uit het dorp gememoreerd. De voornaam van Johannis Aldus is per abuis met een e geschreven: Johannes. Ook de voornaam van Christina is foutief geschreven. De letter h ontbreekt: Cristina.

Bron: dhr. Van der Griend
Met dank voor de familiefoto's aan Mevr. Van Meteren uit Zaltbommel
Terug naar de inhoud