Hr. G. Blankestein - Oorlogsslachtoffers uit Betuwe-West

Oorlogsslachtoffers uit gemeenten Buren, Culemborg en West Betuwe
Oorlogsslachtoffers West- Betuwe
Ga naar de inhoud

Hr. G. Blankestein

Gemeente Buren > Burgerslachtoffers > Maurik

1e graf    

Gedenksteen
Bron graf: OGS
Achternaam: Blankestein
Voornamen: Gerrit
Voorletters: G.
Rang: Sgt. Inf.    
Mil. onderdeel: KNIL.
Geboorteplaats: Maurik
Geboortedatum: 25-01-1902
Overlijdensplaats: Takalin, Thailand
Overlijdensdatum: 01-04-1945
Begraafplaats: Kanchanaburi War Cemetery
Gemeente: Kanchanaburi
Land:Thailand
Vak: 5
Rij: G
Nummer: 7
De  ouders van Gerrit

De ouders van Gerrit waren de uit Maurik afkomstige arbeider Jacobus Blankestein (*1864) en Jenneke van Gend (*1868) uit Buren. Ze trouwden in 1892 en kregen samen 13 kinderen: Teuntje (1893), Myas Johannes (1894-1911), Jacobus (1895), Cornelia Antonia, Dirkje, Dirk Cornelis (1897-1899), Jenneke, Gerrit  (1902-1942), Jan-Gerrit (1905-1972), Johanna, Elizabeth, Roelofje, Antonia. Het gezin woonde op de Buitenweg 151 in Maurik.

Op 9 april 1924 verbond Gerrit zich als buitengewoon dienstplichtige voor vijf jaar als soldaat bij het K.N.I.L. Vervolgens werd Gerrit daar sergeant bij de Marechaussee en werd ingedeeld bij de 5e Divisie. Hij was ongehuwd en zijn laatste woonplaats was Paja bakong (Atjeh) op Sumatra. Gerrit kwam in juni 1939 nog even met verlof naar zijn ouders toe.
Op 11 november 1939 was hij weer terug van verlof en sloot hij weer aan bij de 5e divisie van de Marechaussee, detachement Paja Bakong.

Op 7 december 1941 bombardeerden de Japanners Pearl Harbor. 's Morgens om half zeven hield de gouverneur-generaal een toespraak op de radio waarin het dit vertelde. Dit had tot gevolg dat behalve de U.S.A. en Engeland ook Nederland en dus ook Nederlands-Indië in oorlog waren met Japan. In Azië waren het de Japanners, die vanaf januari 1942 hun aanval richtten op Nederlands- Indië. De verdediging van Indië steunde vooral op de Koninklijke Marine en het Koninklijk Nederlands-Indisch Leger (KNIL). Het KNIL beschikte over 68.000 grotendeels inheemse militairen; de hulpformaties bestonden uit 53.000 man.
Gerrit Blankestein

Na de verloren zeeslag op de Javazee op 27-28 februari 1942 moesten de strijdkrachten op 8 maart capituleren en moesten alle militairen in de kazerne afwachten wat de Japanners zouden beslissen. Twee dagen later moesten zij  hun geweren inleveren en mochten ze de kazerne niet meer uit. Zij waren krijgsgevangenen. De Japanners hadden hiervoor geen begrip. Zij vonden het heel vreemd, soldaten werden geacht zich dood te vechten, overgeven hoorde niet. De Nederlandse soldaten werden dus met de grootste minachting door ze behandeld. Er was een Conventie van Genève over de behandeling van krijgsgevangenen, maar die had Japan nooit ondertekend. Op de dag van de capitulatie verschenen de Javanen in feeststemming in hun beste kleren op straat. De Japanners hadden als leus: "Azië voor de Aziaten".
De eerste drie maanden gevangenschap verbleven de militairen in hun eigen kazerne. Het regime was in het begin niet erg streng. 's Middags mochten vrouwen en kinderen van de gevangenen hen bezoeken. Je mocht ook brieven meegeven. Al snel werden  de bezoekuren korter en minder frequent en na ongeveer een maand werden ze helemaal afgeschaft. Brieven versturen werd toen   veel lastiger. Het kon alleen nog maar via het corvee dat dagelijks de stad in moest om voorraad voor de keuken te halen. Brieven versturen was verboden en als er iemand betrapt werd, volgde er een afranseling.  

Zie ook documentaire De Bezetting, vanaf ong. 19 minuten informatie over de Birmaspoorweg.
Klik hier voor kort filmpje uit de serie De Bezetting over deze beruchte spoorweg
Klik hier voor een uitgebreide getuigenverslag van  Dick van Zoonen

Het is nog niet bekend op welke wijze Gerrit bij de Birma-spoorweg terecht is gekomen. Gerrit overleed in Thailand in Takalin. Dit kamp lag op 111 kilometer van het beginpunt van de Birmaspoorweg, aan de oostzijde van Non Pladuk. Andere benamingen voor dit kamp waren: Thakilen, Takiren, Tarkilen, Ta Ki Len en Tha Kilen. Dit kamp werd tweemaal "bevolkt"door krijgsgevangenen: eerst in maart 1943 toen daar ongeveer 100 km. spoorlijn moest worden aangelegd en veel later in april 1945, toen de spoorlijn daar moest worden onderhouden of gerepareerd.
In deze laatste periode zat Gerrit Blankestein in dit kamp om onderhoud aan het spoor uit te voeren.
Op een Japans document met daarop de gegevens van Gerrit, staat dat hij op 1 april 1945 om 9.30 uur is omgekomen door de gevolgen van brandwonden na een bombardement op het Takalin station en daar oorspronkelijk ook was begraven. Het was algemeen bekend dat het krijgsgevangenen niet was toegestaan om tijdens een luchtaanval een schuilplaats te gebruiken.

Twee andere slachtoffers van dit bewuste bombardement waren:
Sld Inf. Knil - Holstijn, Henricus, Jacobus Westerman uit Waardenburg, geb. 23-04-1905 en overleden 01-04-1945 nabij Takalin Station
Sld Knil - Otto, Charles Lammers uit Klaten, geb.11-07-1923 en overleden op 01-04-1945 nabij Takalin Station

Foto's gemaakt door webmaster tijdens zijn bezoek aan dit station in augustus 2014:




Bron:
R.A.R in Tiel
Mevr. Vorage van de S.A.I.P. te Heerlen
H. Beekhuis (www.japansekrijgsgevangenkampen.nl)

Terug naar de inhoud